باتری‌ها به راحتی برق را برای مصارف کوچک و قابل حمل ما تأمین می‌کنند. اما مشکلی وجود دارد که اکثر باتری‌ها خیلی زود تخلیه می‌شوند و اگر از شارژر مخصوص استفاده نکنیم، مجبوریم آن‌ها را دور بیندازیم. این کار از نظر اقتصادی با چالش همراه است و برای محیط زیست نیز مضر است؛ در سراسر جهان، ما سالانه میلیاردها باتری یکبار مصرف را دور می‌اندازیم. باتری‌های قابل شارژ به حل این مشکل کمک می‌کنند و معروف‌ترین نوع آن‌ها باتری «یون لیتیوم» (Lithium ion) است که به باتری لیتیومی یا باتری لیتیوم یون نیز معروف شده است. تلفن همراه، لپ‌تاپ و پخش‌کننده MP3 احتمالاً از آشناترین وسایلی هستند که از باتری لیتیومی استفاده می‌کنند. باتری‌های لیتیومی تقریباً از سال 1991 مورد استفاده گسترده قرار گرفته‌اند

باتری‌های لیتیومی در انواع فناوری‌های قابل حمل از مسواک‌های برقی و تبلت‌ها گرفته تا ماشین‌های الکتریکی و کامیون‌ها کاربرد دارند.

به طور کلی، باتری‌های یون لیتیوم از فناوری‌های قدیمی‌تر مانند نیکل-کادمیوم (NiCd) مطمئن‌تر هستند و از مشکلی به نام «اثر حافظه» (Memory Effect‎) رنج نمی‌برند (به دلیل اثر حافظه، شارژ باتری‌های نیکل-کامیوم، مگر در حالتی که کاملاً تخلیه شوند، سخت‌ می‌شود). از آنجا که باتری‌های لیتیوم یون فاقد کادمیوم (یک فلز سمی و سنگین) هستند، حداقل از نظر تئوری، سازگاری بهتری با محیط زیست دارند.